قانون حاکم بر استیفای حقوق بر آفرینش های فکری

می‌دانیم اهلیت تمتع خارجی‌ها در حوزۀ حقوق بر آفرینش‌های فکری تابعی از ساختار این حق خاص و  دارای ماهیتی دوگانه است، چراکه در حوزۀ «نظام حداقلی حمایتی» در حقوق به‌عنوان یک «حق خصوصی» شمرده می‌‌شود، اما در حوزۀ «نظام حداکثری حمایتی» در حقوق به‌عنوان یک «حق اقتصادی- عمومی» محسوب می‌شود؛ پس تمتع از آن بسته به شناسایی آن در نظام حقوقی دولت میزبان است. وانگهی این پرسش مطرح می‌شود که آیا در مرحلۀ استیفا و اجرای حق نیز قواعد حل تعارض قوانین خاص و ویژه‌ای در این زمینه دارد و اگر این‌گونه است، این ماهیت دوگانۀ حق بر آفرینش‌های فکری چگونه در تعیین قانون حاکم بر استیفا واجرای حق مؤثر است. این مقاله در مقام پاسخ به این پرسش و تدوین نظریۀ تعارض قوانین در مرحلۀ استیفا و اجرای حق بر آفرینش‌های فکری است.